Kika haar werk is samen te vatten als een ode aan bomen. Schilderen met eitempera voelt voor Kika als liefde op het eerste gezicht,
een trage en duurzame techniek waarbij je moet werken met het besef dat iedere penseelstreek er toe doet.
Zij is gefascineerd door de beperkingen en de mogelijkheden van deze techniek.
Het ritme van de bomen bepaalt de compositie en het vaak ingetogen kleurgebruik geven de schilderijen een verstilde sfeer.
In al haar werk zoekt zij naar een stille balans, een evenwicht in kleur en compositie.
Een rustpunt in de volle en hectische wereld waarin wij leven en een ‘gentle reminder’ dat wij daar de zorg voor dragen.
